Τον Μάιο του 2021 ο Pan Pan aka Παναγιώτης Πανταζής κυκλοφόρησε το 6ο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο "Φαντασμαγορία Δύο" και όπως αναφέρει ο ίδιος: "To Αγόρι Φάντασμα αφήνει πίσω του το ατέλειωτο ξημέρωμα και περνάει από το πρωινό ξεμούδιασμα, στην ρουτίνα της ημέρας, στο βραδινό ξεσάλωμα". Ο κεντρικός ήρωας, το Αγόρι Φάντασμα, ξεκίνησε το ταξίδι του με τη "Φαντασμαγορία Ένα" και αναμένεται να ολοκληρώσει την περιπέτειά του στον επόμενο δίσκο.
Με τους στίχους του να είναι ακριβείς και παραστατικοί, τα synths και τα drum machines να πρωταγωνιστούν και την post punk αισθητική να υπάρχει στον αέρα -πολλές φορές και όταν δεν είναι εκεί- ο Pan Pan έχει καταφέρει να δημιουργήσει τα πιο δυνατά σάουντρακ της περίεργης εποχής που ζούμε, εκπληρώνοντας την κρυφή ή φανερή επιθυμία όλων: τα παιδιά θέλουν χορό.
Σήμερα ο Παναγιώτης μοιράζεται στο Thirty Notes τα 5 κομμάτια που άκουσε περισσότερο το 2021:
1. JID w/ Denzel Curry - Bruuuh (HΠΑ 2021): Τι είναι καλύτερο από ένα verse που σκοτώνει; Δύο verses που σκοτώνουν! JID και Denzel Curry με flows που κάνουν και αγάλματα να κουνηθούν, για όλα τα παιδιά που θέλουν τα beat τους ωμά μέχρι το κόκκαλο και τα rap τους να παίρνουν κεφάλια.
2. Lana Del Rey - The greatest (HΠA 2019): Γιατί δε μου άρεσε αυτό το άλμπουμ όταν πρωτοβγήκε; Τι περίμενα ακριβώς; Έχω μεγάλη παράδοση στο να ακούω δίσκους που πρόκειται ν' αγαπήσω, στην πρώτη ακρόαση να μένω αδιάφορος και μετά από καιρό να παθαίνω πλάκα (Radiohead-Amnesiac, Kendrick Lamar - Good Kid, M.A.A.D City και άλλα πολλά). Αυτή την παράδοση τήρησα πιστά κι εδώ. Περιμένω πάντα την κατάλληλη στιγμή να φάω το παραμύθι της Lana και όταν αυτό συμβαίνει είμαι μεγαλύτερος από όλα τα άγχη μου γι' αυτή τη ζωή.
3. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας - Τα Πληγωμένα Μηνύματα Αναθεωρημένα (Ελλάδα 2020): Το να διαδίδεις τον λόγο του Π.Ε. Δημητριάδη και των Παιδιών Της Παλαιότητας είναι ένα έργο στο οποίο έχω αφοσιωθεί εδώ και χρόνια ανιδιοτελώς. Αν μπορεί να σωθεί μία ψυχή ακόμη διαβάζοντας αυτό το κείμενο, ας σωθεί. Ολόκληρο το άλμπουμ είναι ένα αριστούργημα κεντημένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρειά του με αγάπη. Κι η μεγάλη εικόνα του αγάπη αντανακλά. Αφεθείτε.
4. Kurosh Yaghmaei - Saraabe Toe (Ιράν 1973): Όταν έβλεπα το Vice Principals του Danny McBride (του Kenny Powers ντε) γελούσα -και τρόμαζα- αλλά δεν περίμενα ότι μέσα σε όλο αυτό θα έσκαγε ένα Ιρανικό progressive rock διαμάντι από τα '70s, το οποίο θα μου έπαιρνε το μυαλό. Λίγο καιρό αφού τον ανακάλυψα, άκουσα να σαμπλάρει ένα άλλο κομμάτι του Kurosh Yaghmaei o Kanye West στο άλμπουμ που έφτιαξε με τον Nas. Ίσως και ο Kanye να γουστάρει Vice Principals.
5. The Avalanches - Running Red Lights (Αυστραλία 2020): Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο να γιορτάζουμε τη ζωή κάθε ανθρώπου που δεν είναι πλέον μαζί μας, όσο εύκολο το κάνουν να δείχνει εδώ οι Avalanches.
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου