The Worst Person in the World x Belfast

 


Συνεχίζουμε με το δεύτερο ζευγάρι ταινιών που έχουν προταθεί για Όσκαρ το 2022 και συγκεκριμένα σήμερα θα ασχοληθούμε με το Worst Person in the World και το Belfast. Οπλιστείτε με υπομονή, όπως δεν έκανα εγώ ενώ θα έπρεπε, πριν πατήσω το play. 

The Worst Person in the World (2021)


Όπως αναφέρει η ίδια η ταινία, αποτελείται από 12 κεφάλαια, έναν πρόλογο και έναν επίλογο. Θα το εκτιμούσα πολύ αν κάθε κεφάλαιο ΔΕΝ είχε τίτλο ή, έστω, είχε άλλους ως απειροελάχιστη ένδειξη μυστηρίου. 
Υπόθεση: Παρακολουθούμε 4 χρόνια από τη ζωή της Julie (Renate Reinsve), κατά τη διάρκεια των οποίων καλείται να επιλέξει τι θα κάνει στην επαγγελματική και ερωτική της ζωή, όσο παράλληλα προσπαθεί να βρει τον εαυτό της και να τον καταλάβει. 
Καστ: Οι Renate Reinsve και Anders Danielsen Lie είναι ουσιαστικά οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας, η οποία επικεντρώνεται στο μεγαλύτερο μέρος της στη σχέση τους και στο πώς αυτή δρα στον καθένα ξεχωριστά. Οι χαρακτήρες γίνονται οικείοι με όχι εκβιαστικό τρόπο, τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο. Οι απλές, μεστές ερμηνείες δίνουν το απαραίτητο βάθος για να τους γνωρίσουμε καλύτερα, να ταυτιστούμε ή να αναγνωρίσουμε στα πρόσωπά τους δικά μας βιώματα. Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας την ταινία δεν καταλαβαίνεις πώς περνά ο χρόνος, η προσεγμένη σκηνοθεσία του Joachim Trier σιγοντάρει στο να δημιουργηθεί μία ατμόσφαιρα φιλική και λίγο-πολύ γνώριμη στον καθένα, σε στιγμές ανέμελη και σε στιγμές βαριά, με τον ρεαλισμό να θέλει να τρυπώνει συνεχώς σε κάθε πλάνο. Σε ένα μεγάλο βαθμό πλανώνται πάνω από την ταινία ρητορικές ερωτήσεις, όπως "είναι κακό να «αργήσεις» να βρεις τι είναι αυτό που θες;" "είναι κακό να μη θες τίποτα συγκεκριμένο;" ή "θα έπρεπε να αφορά τους άλλους τι θες και τι όχι από τη ζωή σου;" Εν κατακλείδι, δεν είμαστε όλοι για όλα και δεν πειράζει. Στο τέλος, όμως, τι ακριβώς μένει; Είναι απελευθερωτικό να ζεις μόνο το παρόν ή είναι η πηγή του κακού; Δεν ξέρω αν η ταινία απαντά σε όλα αυτά τα υπολανθάνοντα ερωτήματα που θέτει, «φωνάζει» πάντως με βεβαιότητα ότι η ζωή συνεχίζεται. 
Oscars 2022: Το Worst Person in the World είναι υποψήφιο για τα όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και πρωτότυπου σεναρίου και θα είναι μία ευχάριστη έκπληξη αν κερδίσει το δεύτερο. 

Belfast (2021)


Εδώ έχουμε μία ασπρόμαυρη ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Kenneth Branagh ή, μάλλον για να ακριβολογούμε: σε σενάριο και εκπληκτικής αισθητικής σκηνοθεσία Kenneth Branagh. 
Υπόθεση: Η ζωή ενός παιδιού και της οικογένειάς του στο Belfast κατά τη διάρκεια των Ταραχών το 1969. 
Καστ: Βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Buddy (Jude Hill), o οποίος κάνει ένα συγκλονιστικό ντεμπούτο, γεμίζοντας την οθόνη με εκφραστικότητα και παιδική αθωότητα. Τον πατέρα του υποδύεται ο Jamie Dornan σε έναν ρόλο που επιτέλους τον αναδεικνύει και του ταιριάζει, ενώ η Caitriona Balfe στο ρόλο της μητέρας γίνεται ο συνδετικός κρίκος του έργου, δημιουργώντας μία φιγούρα με φινέτσα και δυναμισμό. Judi Dench και Ciaran Hinds δίνουν την απαραίτητη καλώς εννοούμενη γλυκύτητα, που πυροδοτεί η βαθιά αγάπη. Γενικά, η ταινία εστιάζει στην οικογένεια του μικρού Buddy, στις μεταξύ τους σχέσεις και στην κοινότητα του Belfast, με φόντο τα βίαια γεγονότα, λόγω της σύγκρουσης Καθολικών - Προτεσταντών. Είναι χαρακτηριστικό της ταινίας και ηθελημένο καθ' όλη τη διάρκεια να δίνεται βάση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων της εργατικής τάξης παρά τις εξάρσεις βίας, προσφέροντας έτσι μία νότα ελπίδας ακόμα κι όταν οι εποχές μπορεί να είναι σκοτεινές. 
Όσκαρς 2022: Η ταινία είναι υποψήφια για τα όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, ηχητικών εφέ και καλύτερου Β' γυναικείου και Β' αντρικού ρόλου για Dench και Hinds αντίστοιχα. Δε θα έκανε έκπληξη αν κέρδιζε καλύτερης ταινίας ή σεναρίου, αν και το πιο σημαντικό είναι ότι μέσα στο 2021 υπήρξε μία, τουλάχιστον, ταινία που μας θύμισε τι σημαίνει καλό σινεμά.

For the ones who stayed
For the ones who left
And for all the ones who were lost. 


Καλή προβολή και τα λέμε τη Δευτέρα με νέο ζευγάρι ταινιών!











Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

το κορίτσι με τα μαύρα | 1956

MADAME BOVARY | 1991

LOVE IN THE AFTERNOON | 1972