Μπορεί να έλειψα έναν μήνα και κάτι, επέστρεψα όμως και αυτό είναι το σημαντικό: έξι ταινίες, λίγο ντράμα, λίιιγο χόρρορ, λίγο μυστήριο, λίγο κόμεντι, πολύ ενδιαφέρον και φανταστικοί ηθοποιοί ανεξαιρέτως.
1. Tár (2022)
Η Lydia Tár είναι μία από τις κορυφαίες μαέστρους των τελευταίων ετών και η πρώτη γυναίκα που διεθύνει μεγάλη ορχήστρα στο Βερολίνο, όπου και ζει. Έχει υιοθετήσει με τη σύντροφό της ένα κοριτσάκι, ενώ παράλληλα διδάσκει στην ακαδημία Τζούλιαρντ. Πώς βρίσκει ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική ζωή, πώς ακριβώς επηρεάζει τη συμπεριφορά της η εξουσία, τι είναι αυτό που τη φοβίζει και την μπερδεύει, αλλά και με ποιον τρόπο η πολιτική ορθότητα θα αλλάξει τη ζωή της δραστικά είναι κάποια από τα ερωτήματα που βρίσκουν απάντηση στο φιλμ του Todd Field. H Cate Blanchett είναι άψογη κι ευτυχώς ο τρόπος προσέγγισης του ρόλου της διαφέρει από τους προηγούμενους κάνοντας σαφή την ειλικρινή της προσπάθεια να μας γνωρίσει τη Lydia όσο πιο πιστά και διάφανα γίνεται.
2. La Femme infidèle (1969)
Καλώς ήρθατε για άλλη μια φορά στο σύμπαν του Claude Chabrol, πολυλατρεμένου σκηνοθέτη στο thirty notes, όπως θα έχουν ήδη παρατηρήσει οι πιο προσεκτικοί. Ο Σαρλ είναι παντρεμένος με την Έλεν, έχουν ένα παιδί και ζουν σε ένα πολύ όμορφο σπίτι στην εξοχή. Το τελευταίο διάστημα ο Σαρλ παρατηρεί μία αλλαγή στη συμπεριφορά και την καθημερινότητα της γυναίκας του και υποπτεύεται ότι τον απατά. Για τον λόγο αυτό θα μπει στη διαδικασία να μάθει τι συμβαίνει. Η ανησυχία του, εν τέλει, έχει βάση σε κάτι πραγματικό; Και αν ναι, τι θα κάνει για να το σταματήσει; Πρωταγωνιστούν οι Stéphane Audran και Michel Bouquet.
3. The Stepfather (1987)
Σε σκηνοθεσία Joseph Ruben, το Stepfather αφηγείται την ιστορία του Jerry Blake, ο οποίος, αφού έχει σκοτώσει την οικογένειά του, μετακομίζει σε ένα νέο μέρος με σκοπό να επαναλάβει το ίδιο. Η τέλητων80s ατμόσφαιρα είναι διάχυτη σε όλη την ταινία, όπως και η αθωότητα στην κινηματογραφική απόδοση της ιστορίας. Πρωταγωνιστούν η Shelley Hack, η Jill Shoelen και ο Terry O'Quinn με ένα από τα πιο καθηλωτικά "who am I here" του σινεμά. Απολαυστική και προβλέψιμη, η ταινία αυτή βλέπεται άνετα όλες τις ώρες της ημέρας.
4. Far From Heaven (2002)
Στο Connecticut της δεκαετίας του '50 η οικογένεια Whitaker θεωρείται πρότυπο για τα δεδομένα της κλειστής κοινωνίας, ωστόσο ο Frank, όπως και η σύζυγός του Cathy, βασανίζονται από τα προσωπικά τους πάθη κι έρχονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό ρατσισμό της εποχής. Στο 107' κοινωνικό δράμα του Todd Haynes πρωταγωνιστούν οι Julianne Moore, Dennis Quaid, Dennis Heysbert, Patricia Clarkson, Viola Davis και είναι όλοι εξαιρετικοί.
5. The Whale (2022)
Τα πέντε αστεράκια μου αφορούν στον Charlie, έναν καθηγητή αγγλικών που πάσχει από παχυσαρκία και παρόλο που τα τελευταία χρόνια ζει απομονωμένος, θέλει να επανασυνδεθεί με την έφηβη κόρη του.
Το τέλος, μία αρχή και η αρχή του τέλους ξετυλίγονται μέσα από έναν εσωστρεφή τρόπο στο φιλμ του Aronofsky, ο οποίος ξανασυστήνει συγκινητικά τον Brendan Fraser, διεισδύει βαθιά στον ψυχισμό των πρωταγωνιστών και χρησιμοποιεί το κοινό ως καθρέφτη για να ολοκληρωθεί το ταξίδι του Charlie. Το καστ που περιστοιχίζει τον πρωταγωνιστή είναι υπέροχο (Hong Chau, Ty Simpkins, Sadie Sink, Samantha Morton), όσο ο Fraser σκάβει ανελέητα τον χαρακτήρα του, εκθέτει γενναία το δράμα που ζει και φτάνει συνειδητά στη λύτρωση. Το συναίσθημα δεν εκβιάζεται, η ελεημοσύνη δεν κερδίζεται άκοπα και κανείς δεν μπορεί να σωθεί αν δεν το επιθυμεί ο ίδιος. Το "Whale" δε μας κλείνει το μάτι, περιμένει στωικά να κλείσει ο αναπόφευκτος κύκλος ενός άνδρα που έχει χάσει κάθε ελπίδα και παρ΄όλ' αυτά η πίστη στους ανθρώπους μένει ακλόνητη.
6. Harold and Maude (1971)
Μία τρυφερή ρομαντική ιστορία με γενναία δόση μπλακ χιούμορ και σάτιρας είναι στην ουσία η τελευταία πρόταση για σήμερα.
Σκηνοθετημένη από τον Hal Ashby και με τη μουσική του Cat Stevens να ακούγεται καθ' όλη τη διάρκεια, η ταινία του 1971 γράφτηκε από τον Colin Higgins στα πλαίσια της μεταπτυχιακής του διατριβής στο UCLA film school. Εκείνη τη χρονική περίοδο ο Higgins δούλευε ως pool boy στο σπίτι του παραγωγού Edward Lewis, έδωσε το σενάριο στη σύζυγο του Lewis να το διαβάσει και εκείνη ενθουσιάστηκε.
Το Harold and Maude εξερευνά την αγνή αγάπη, τον θάνατο, την ανθρώπινη ύπαρξη και εν τέλει τη θέληση για ζωή με έναν απόλυτα μοναδικό τρόπο και, φυσικά, υπήρξε αρχικά εμπορική αποτυχία, δέκα χρόνια μετά το έτος προβολής του, ωστόσο, κέρδισε την αποδοχή κοινού και κριτικών.
Ό,τι κι αν επιλέξετε να δείτε εύχομαι να περάσετε τέλεια και να μου πείτε εντυπώσεις!
Το 1956 προβάλλεται για πρώτη φορά η ταινία "Το Κορίτσι με τα Μαύρα" σε σενάριο και σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, όπου παίζουν οι Έλλη Λαμπέτη, Δημήτρης Χορν, Ελένη Ζαφειρίου, Γιώργος Φούντας, Στέφανος Στρατηγός κ.α. Τα γυρίσματα έγιναν στην Ύδρα, ενώ κάποια εξωτερικά πλάνα έλαβαν χώρα στον Πειραιά και τον Πόρο. Ολόκληρη η ταινία γυρίστηκε με μόνο μία κάμερα. Δύο φίλοι από την Αθήνα ταξιδεύουν στην Ύδρα για μερικές μέρες, όπου μένουν στα δωμάτια μιας οικογένειας του νησιού. Η οικογένεια αυτή αποτελείται πλέον από τη μητέρα (Ζαφειρίου), η οποία δέχεται κοινωνική κατακραυγή, καθώς έχει σχέση με έναν πολύ νεότερό της άνδρα, από τον γιο (Βλάχος) που ντρέπεται για τη μητέρα του και δε διστάζει να το δείχνει και δημόσια και από την κόρη, Μαρίνα, (Λαμπέτη), η οποία δεν αντέχει τον πόνο που έχει προκληθεί από τις απώλειες του πατέρα και της αδερφής της, αλλά ούτε και από την αφόρητη μιζέρια που πνίγει το νησί και τη δημιουργούν οι ίδιοι άνθρωποί του. Δεν ψάχνει διαφυγή, καθώς θα ήτ...
Doesn't this conspiracy of Society disgust you? Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα Gustave Flaubert, ο χαρισματικός σκηνοθέτης Claude Chabrol φέρνει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της Emma Bovary, μιας γυναίκας που προσπαθεί να ξεφύγει από την αδιάφορη ζωή στην επαρχία, παίζοντας με τα όρια του ηθικού και του απαγορευμένου. Μεταφερόμαστε στη Νορμανδία του 1850, όπου η Emma (Isabelle Huppert) αναζητά μια διέξοδο από την κενή ζωή στη φάρμα του πατέρα της και τη βρίσκει στο πρόσωπο ενός συμπαθούς, προσφάτως χήρου γιατρού, τον οποίο παντρεύεται. Ωστόσο, γρήγορα καταλαβαίνει πως η ανία της όχι μόνο δε θεραπεύεται, αλλά με τον καιρό γιγαντώνεται. Σε μια προσπάθεια να τη βοηθήσει, ο Charles (Jean-François Balmer) ανακοινώνει ότι θα μετακομίσουν σε μια νέα πόλη, όπου θα κάνουν μία νέα αρχή. Εκεί η Emma θα γνωρίσει έναν δικηγόρο, με τον οποίο μπορεί επιτέλους να μιλήσει για ποίηση, λογοτεχνία και μουσική. Όταν, όμως, αυτός φεύγει η Emma βυθίζεται και πάλι στην πλήξη, με ...
Εξετάζοντας βαθιά και με τρυφερότητα τα όρια και τα επίπεδα της πραγματικής αγάπης, ο Έρικ Ρομέρ επιλέγει με τον Έρωτα το Απόγευμα -και καθόλου τυχαία- να κλείσει τα Παραμύθια Ήθους (Contes moraux), δηλαδή μια σειρά έξι ταινιών που υλοποίησε σε διάρκεια εννιά ετών και ασχολούνται με τον έρωτα, αλλά κυρίως τις διακυμάνσεις που υφίσταται η ανθρώπινη ψυχή μέσα και γύρω από αυτόν. Ο Ρομέρ, απόλυτα συνειδητά, με τις πέντε προηγούμενες ταινίες των Παραμυθιών Ήθους, θέλησε να απασχολήσει έντονα τη λογική και την καρδιά του θεατή, πολλές φορές και να εκνευρίσει μέσα από την τρικυμία των συναισθημάτων που βίωναν οι χαρακτήρες του. Και κάπου εδώ έρχεται το τελευταίο φιλμ της σειράς, η απάντηση σε κάθε ερώτηση, η μόνη αδιαμφισβήτητη και πανανθρώπινη αλήθεια, αυτή της άνευ όρων αγάπης, η οποία κατακτιέται με τον κόπο μπερδεμένων ανθρώπων που θέλουν να είναι παρόντες σε μια ζωή που τους προσφέρεται, αλλά απόντες στη δύσκολη αναμέτρηση με τον αληθινό τους ψυχισμό και τις ενδόμυχες σκέψεις που ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου