DOUBLE INDEMNITY | 1944

 

Το 1944 ο Billy Wilder σκηνοθετεί το "Double Indemnity", το πρώτο εξαιρετικό δείγμα φιλμ νουάρ στην ιστορία του σινεμά βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Στα ελληνικά μεταφράστηκε ως "Κολασμένη Αγάπη" ή "Διπλή Ταυτότητα" για τους πιο ψύχραιμους και στηρίχτηκε στην ομώνυμη νουβέλα του έμπειρου James M. Cain.

I think you 're swell, so long as I'm not your husband.

Όταν ο ασφαλιστής Walter Neff επισκέπτεται την οικία Dietrichson, συναντά τη Phyllis με την οποία η χημεία είναι έντονη και η έλξη αμοιβαία. Αφού συνάψουν ερωτική σχέση, η Phyllis θα πείσει τον Walter να σκοτώσουν τον σύζυγό της κάνοντάς το να φανεί σαν ατύχημα, προκειμένου να λάβει αποζημίωση από την ασφάλεια ζωής του. Ο Walter όχι μόνο θα τη βοηθήσει, αλλά θα αναλάβει την ενορχήστρωση ενός πλάνου, ώστε η αγαπημένη του να πάρει διπλή αποζημίωση. Το παράνομο ζευγάρι υλοποιεί το μακάβριο σχέδιο μην υπολογίζοντας τον ξενοδόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον συνάδελφο του Walter. Όταν η ασφαλιστική εταιρεία πληροφορηθεί για το ατύχημα και πόσα χρήματα καλείται να πληρώσει στη Phyllis, θα ξεκινήσει άμεσα έρευνα για να αποδείξει ότι ο θάνατος του Dietrichson έγινε με δόλο. Κατά τη διάρκεια της ενδελεχούς έρευνας όλοι οι χαρακτήρες θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, θα έρθουν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα και η κάθαρση θα επέλθει δίνοντας ένα τέλος σαφές και απόλυτο.

Στον ρόλο της femme fatale έχουμε την Barbara Stanwyck, η οποία μόνο μετά την επιμονή κι ενθάρρυνση του σκηνοθέτη δέχτηκε, τελικά, να πρωταγωνιστήσει. Ομολογουμένως, ήταν μία τολμηρή κίνηση για την ίδια να παίξει μία αδίστακτη, πονηρή, απενοχοποιημένη, ανεξάρτητη γυναίκα που ο μόνος τρόπος να σταθεί στα πόδια της χωρίς να χάνει την αυτοεκτίμησή της είναι να πατάει επί πτωμάτων, διεκδικώντας αυτά που πιστεύει ότι της αξίζουν. Μην ξεχνάμε ότι το έτος είναι 1944 και μέχρι τότε η αγαπημένη αμερικανίδα ηθοποιός είχε αφιερώσει την καριέρα της σε ηρωίδες πολύ μακριά από τον τυφώνα Phyllis Dietrichson. Το αποτέλεσμα τη δικαίωσε. Η Barbara Stanwyck δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της, παγώνοντας το αίμα των θεατών με τον ωμό ρεαλισμό μιας περήφανης ναρκισσίστριας. Δε θεωρείται τυχαία "η πιο διαβόητη femme fatale στην ιστορία του φιλμ νουάρ".

Υπάρχει μία κατηγορία ηθοποιών, του "επαγγελματία". Σε αυτήν ανήκουν όσοι καθοδηγούν τα συναισθήματά τους όπως επιθυμούν εκείνοι, αφήνοντας στην άκρη το ένστικτο. Προκειμένου αυτό να επιτευχθεί, απαιτείται έντονη ευαισθησία. Για τον ασφαλιστή Walter Neff δοκιμάστηκαν πολλοί ηθοποιοί, όμως νίκησε το outsider. Και πάλι, ο Billy Wilder θα επιμείνει στο να δεχτεί ο Fred MacMurray να παίξει τον συμπαθή, αλλά παράλληλα κυνικό, ασφαλιστή. Η επιλογή αυτή ξάφνιασε τόσο την Paramount, όσο και τον ίδιο τον ηθοποιό, ο οποίος, όπως και η συμπρωταγωνίστριά του, μέχρι τότε υπηρετούσε ένα διαφορετικό σινεμά. Ο Fred MacMurray προς έκπληξη όλων -ακόμα και του ίδιου- διαχειρίστηκε τον ρόλο του με τέτοιον τρόπο, που είναι να απορεί κανείς πώς ένας τόσο συμπαθής ασφαλιστής κουβαλάει μέσα του μια πρωτοφανή, σχεδόν προκλητική, ανάγκη να ανατρέψει όσα νομίζαμε ότι ξέραμε για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό θα πει ευαισθησία.

Κερασάκι στην τούρτα του καστ ο μοναδικός Edward G. Robinson, έμπειρος και χαρισματικός, δένει τόσο στον κόσμο που έφτιαξε ο Wilder, που χωρίς αυτόν η ταινία δε θα ήταν η ίδια. Αυτό το καταφέρνει σε όποια ταινία κι αν παίζει, κάτι που από μόνο του αξίζει μελέτη.

Όσο οι ηθοποιοί κάνουν την ταινία ένα πολύτιμο κόσμημα του σινεμά, ο Billy Wilder με το σενάριό του -που έγραψε μαζί με τον Raymond Chandler - εκπλήσσει ευχάριστα ακόμα και τον συγγραφέα του βιβλίου, ο οποίος εύχεται να είχε σκεφτεί πρώτος το τέλος που έδωσαν οι Wilder - Chandler, κι αυτό μας λέει πολλά για την ευφυία των ανθρώπων που με την αγάπη τους για το σινεμά έδωσαν το σήμα για μια σειρά ταινιών που άλλαξαν την ιστορία του κινηματογράφου προς το καλύτερο.