LOVE IN THE AFTERNOON | 1972

 

Εξετάζοντας βαθιά και με τρυφερότητα τα όρια και τα επίπεδα της πραγματικής αγάπης, ο Έρικ Ρομέρ επιλέγει με τον Έρωτα το Απόγευμα -και καθόλου τυχαία- να κλείσει τα Παραμύθια Ήθους (Contes moraux), δηλαδή μια σειρά έξι ταινιών που υλοποίησε σε διάρκεια εννιά ετών και ασχολούνται με τον έρωτα, αλλά κυρίως τις διακυμάνσεις που υφίσταται η ανθρώπινη ψυχή μέσα και γύρω από αυτόν. Ο Ρομέρ, απόλυτα συνειδητά, με τις πέντε προηγούμενες ταινίες των Παραμυθιών Ήθους, θέλησε να απασχολήσει έντονα τη λογική και την καρδιά του θεατή, πολλές φορές και να εκνευρίσει μέσα από την τρικυμία των συναισθημάτων που βίωναν οι χαρακτήρες του. Και κάπου εδώ έρχεται το τελευταίο φιλμ της σειράς, η απάντηση σε κάθε ερώτηση, η μόνη αδιαμφισβήτητη και πανανθρώπινη αλήθεια, αυτή της άνευ όρων αγάπης, η οποία κατακτιέται με τον κόπο μπερδεμένων ανθρώπων που θέλουν να είναι παρόντες σε μια ζωή που τους προσφέρεται, αλλά απόντες στη δύσκολη αναμέτρηση με τον αληθινό τους ψυχισμό και τις ενδόμυχες σκέψεις που φοβούνται να εκφράσουν.

Βρισκόμαστε στο Παρίσι, αρχές δεκαετίας του '70. Ο Frédéric (Bernard Verley) δουλεύει σε μια εταιρεία και είναι παντρεμένος με την Hélène (Francoise Verley), μία δασκάλα αγγλικών και έχουν μαζί ένα παιδί. Το ζευγάρι έχει μια ήρεμη ζωή, όμως ο Frédéric, σπάζοντας τη μονότονη καθημερινότητα παραδίνεται σε ένα ατέλειωτο daydreaming, όπου είναι μόνος και έχει όποια γυναίκα θέλει. Η σκέψη ότι ονειρεύεται συνεχώς πως βρίσκεται με άλλες γυναίκες, παρόλο που δεν το κάνει στην πραγματικότητα, δεν είναι κάτι άλλο γι' αυτόν παρά η απόλυτη απόδειξη πως αγαπά πραγματικά τη γυναίκα του. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί στο γραφείο του η Chloé (Zouzou), μια παλιά γνωστή η οποία θα ταράξει την καθημερινότητά του. Η Chloé ψάχνει δουλειά και σπίτι και ο Frédéric δέχεται να τη βοηθήσει. Καθώς ο καιρός περνάει, οι δυο τους συναντιούνται όλο και πιο συχνά, κυρίως τα απογεύματα, με την εναλλακτική -για τον ίδιο- αντίληψη της Chloé για τη ζωή να τον ενθουσιάζει. Ο Frédéric απολαμβάνει αυτή τη σχέση, η οποία δεν έχει σεξουαλικές προεκτάσεις κι έτσι μπορεί να θεωρεί ότι παραμένει πιστός στη γυναίκα του. Τα πράγματα παίρνουν μία διαφορετική τροπή όταν η Hélène και ο Frédéric αποκτούν το δεύτερό τους παιδί και η Chloé του ζητά να γίνει ο πατέρας του δικού της παιδιού χωρίς να χρειαστεί να παρατήσει την οικογένειά του. Τότε ο ήρωάς μας θα έρθει αντιμέτωπος με τα θολά μέχρι πρότινος όρια της ρεαλιστικής κατάστασης που έχει δημιουργήσει και θα κλιθεί να επιλέξει ποιος θέλει να είναι, πού θέλει να ανήκει και τι δρόμο θα ακολουθήσει. Θα είναι το daydreaming το εφαλτήριο για μια καινούργια ζωή ή ο έμμεσος τρόπος για να δει καθαρά τα αληθινά του συναισθήματα, χωρίς φίλτρα και φαντασιώσεις; Και, εν πάση περιπτώσει, αυτές οι φαντασιώσεις είναι ο καθρέφτης του τι πραγματικά θέλει, ή μια βραχυπρόθεσμη διέξοδος από την καθημερινότητα;

Τι μένει στο τέλος, τι είναι αυτό που είμαστε, ποιες πράξεις εν τέλει μας καθορίζουν ως ανθρώπινα πλάσματα ενός κόσμου που συνεχώς μεταβάλλεται, είναι μερικά από τα ερωτήματα που ο Ρομέρ απαντά με ειλικρίνεια σε αυτό το φιλμ, υπογράφοντας τον Έρωτα το Απόγευμα και ευφυώς καταλήγοντας στο ότι η αλήθεια είναι τόσο δύσκολη μόνο επειδή είναι απλή.